مقایسه سطوح مختلف نگرش مذهبی بر احساس معنا، تنهایی و شادکامی در زندگی سالمندان تحت پوشش سازمان بهزیستی

هدف: هدف این پژوهش مقایسه سطوح متفاوت نگرش مذهبی بر احساس معنا، تنهایی و شادکامی در زندگی سالمندان تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان ارومیه بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی بود و نمونه ای به حجم 221 نفر (81 زن و 140 مرد) از سالمندان بالای 60 سال با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه نگرش مذهبی خدایاری فرد و همکاران، پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پرسشنامه معنا بخش بودن صالحی و پرسشنامه شادکامی آکسفورد در این پژوهش به عنوان ابزار استفاده گردید. یافته ها: نتایجی که از روش تحلیل واریانس چند متغیری و روش پیگیری شفه بدست آمد، نشان داد که هر چه سالمندان در سطح قوی تر نگرش مذهبی قرار داشته باشند، شادکامی و احساس معنا در زندگی آنها نیز بیشتر است( 05/0 p< ). همچنین، سالمندانی که در سطح نگرش مذهبی قوی قرار دارند نسبت به سالمندان دارای سطوح دیگر، احساس تنهایی کمتری می کنند. نتیجه گیری: نگرش مذهبی یک عامل پیشگیری کننده جهت کاهش مشکلات سالمندان به شمار می رود و بر این اساس مسئولین ذیربط می توانند با برنامه ریزی های مناسب به تقویت باورهای مذهبی سالمندان بپردازند و زمینه های لازم جهت شرکت در فعالیت های مذهبی را برای سالمندان فراهم کنند.